Πρόσφατα, η χρήση της γης διατόμων για την αντιμετώπιση εντόμων στα μετασυλλεκτικά στάδια αγροτικών προϊόντων, όπως τα δημητριακά και τα όσπρια, έχει τραβήξει το ενδιαφέρον από αρκετές ερευνητικές ομάδες σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Καθότι η γη διατόμων έχει μηδενική τοξικότητα για τον άνθρωπο και τα θερμόαιμα, η εφαρμογή της αποτελεί μια λίαν ελπιδοφόρο και εναλλακτική μέθοδο αντιμετώπισης των εντομολογικών εχθρών στα αποθηκευμένα προϊόντα, σε μια προσπάθεια απομάκρυνσης από τα συμβατικά χημικά εντομοκτόνα. Επιπλέον μπορεί να εφαρμοστεί και σε βιολογικά προϊόντα, για τα οποία υπάρχουν ελάχιστα διαθέσιμα μέσα καταπολέμησης. Η δράση της είναι αποκλειστικά μηχανική, ωστόσο διάφοροι παράγοντες συμβάλλουν στην αποτελεσματικότητα της γης διατόμων εναντίων των εντομολογικών εχθρών στην αποθήκη. Ενδεικτικά, η γη διατόμων παρουσιάζει διαφορετική εντομοκτόνο δράση ανάλογα το γένος του εντόμου – στόχου, ή τα επίπεδα ατμοσφαιρικής υγρασίας και θερμοκρασίας του χώρου. Με βάση τα ανωτέρω, στην παρούσα εργασία, το Εργαστήριο Εντομολογίας και Γεωργικής Ζωολογίας, του Τμήματος Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος, της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε συνεργασία με τον συνεταιρισμό αγροτικών προϊόντων «ΘΕΣΓΗ», πραγματοποιήθηκε σειρά από εργαστηριακές βιοδοκιμές προκειμένου να αξιολογηθεί η εντομοκτόνος δράση της γης διατόμων, εναντίον των πιο σημαντικών εχθρών που προσβάλλουν τα αποθηκευμένα προϊόντα του συνεταιρισμού. Τα είδη των εντόμων που επιλέχθηκαν είναι ύψιστης σημασίας παγκοσμίως, καθώς έχουν ευρύ κύκλο τροφικών προτιμήσεων. Μέσω των αποτελεσμάτων των βιοδοκιμών, προσδιορίστηκαν τα «κρίσιμα» διαστήματα έκθεσης και δόσης της γης διατόμων που απαιτούνται για την θανάτωση των εντόμων. Επιπρόσθετα, ερευνήθηκε η αποτελεσματικότητα της ΓΔ υπό την επίδραση διαφόρων βιοτικών και αβιοτικών παραγόντων, όπως το είδος του εντόμου-στόχου, η θερμοκρασία και η υγρασία του χώρου, προκειμένου να γίνει κατανοητή και η συμπεριφορά της μεθόδου σε μεγάλο εύρος συνθηκών. Συνοπτικά, τα διαφορικά είδη εντόμων που χρησιμοποιήθηκαν στις βιοδοκιμές παρουσίασαν διαφορετικά ποσοστά θνησιμότητας ανάλογα με την δόση της γης διατόμων σε σιτάρι. Η αύξηση της θερμοκρασίας και η μείωση της σχετικής υγρασίας αύξησε τη θνησιμότητα των εντόμων σε ορισμένους από τους συνδυασμούς που δοκιμάστηκαν. Η θνησιμότητα των εντόμων επηρεάστηκε και από την περίοδο έκθεσης στο εντομοκτόνο, υποδηλώνοντας ότι ο χρόνος στον οποίο εκτίθενται ένα έντομο στη γη διατόμων είναι ένας κρίσιμος παράγοντας για την καταπολέμησή του. Τα αποτελέσματα της παρούσας εργασίας συμβάλλουν στην υιοθέτηση και αξιοποίηση της γης διατόμων σε ευρύτερη κλίμακα στο πλαίσιο της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης των αποθηκευμένων προϊόντων με τη χρήση οικολογικά συμβατών μεθόδων.